امامزاده هادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11489900.jpg|بندانگشتی|ایوان ورودی امامزاده]] | [[پرونده:11489900.jpg|بندانگشتی|ایوان ورودی امامزاده]] | ||
امامزاده هادی <br> | امامزاده هادی <br> | ||
<p>شمال [[ابن بابویه، گورستان|ابن بابویه]] در [[ری، شهر|شهرری]]. مدفن امامزاده هادی و خواهرش زینب، که آن‌ها را از نوادگان [[امام موسی کاظم]] (ع) دانسته‌اند. بقعۀ امامزاده چهارضلعی آجری ساده‌ای است که نوشته‌های تاریخی حک‌شده بر روی کاشی‌های داخل ضریح آن به دورۀ [[طهماسب صفوی اول|شاه‌طهماسب اول صفوی]] تعلق دارد. در ۱۲۸۶ق و دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] با خشت‌های زردرنگ گل و بوته و جقه‌دار ترمیم و تعمیر شده است. به نام مسجدی که در غرب آن قرار دارد، مسجد ماشاءالله نیز شهرت دارد. در محوطۀ آن بسیاری از اهل ذوق و هنر همچون [[دهخدا، علی اکبر (تهران ۱۲۵۷ـ همان جا ۱۳۳۴ش)|علی‌اکبر دهخدا]]، دکتر صدیقی، [[تختی، غلامرضا (تهران ۱۳۰۹ـ ۱۳۴۶ش)|تختی]]، و شهدای سی‌ام تیر دفن شده‌اند.</p> | <p>شمال [[ابن بابویه، گورستان|ابن بابویه]] در [[ری، شهر|شهرری]]. مدفن امامزاده هادی و خواهرش زینب، که آن‌ها را از نوادگان [[امام موسی کاظم]] (ع) دانسته‌اند. بقعۀ امامزاده چهارضلعی آجری ساده‌ای است که نوشته‌های تاریخی حک‌شده بر روی کاشی‌های داخل ضریح آن به دورۀ [[طهماسب صفوی اول|شاه‌طهماسب اول صفوی]] تعلق دارد. در ۱۲۸۶ق و دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] با خشت‌های زردرنگ گل و بوته و جقه‌دار ترمیم و تعمیر شده است. به نام مسجدی که در غرب آن قرار دارد، مسجد ماشاءالله نیز شهرت دارد. در محوطۀ آن بسیاری از اهل ذوق و هنر همچون [[دهخدا، علی اکبر (تهران ۱۲۵۷ـ همان جا ۱۳۳۴ش)|علی‌اکبر دهخدا]]، دکتر صدیقی، [[تختی، غلامرضا (تهران ۱۳۰۹ـ ۱۳۴۶ش)|تختی]]، و شهدای سی‌ام تیر دفن شده‌اند. در دورۀ متأخر برای بقعه ایوان مجلل ورودی ساخته شده که به تزئینات گوناگونی چون مقرنس، طاق‌نما، کتیه و با کاشی‌کاری‌های چندرنگ مزین شده است.</p> | ||
---- | |||
<br><!--11489900--> | <br><!--11489900--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۹
امامزاده هادی
شمال ابن بابویه در شهرری. مدفن امامزاده هادی و خواهرش زینب، که آن‌ها را از نوادگان امام موسی کاظم (ع) دانسته‌اند. بقعۀ امامزاده چهارضلعی آجری ساده‌ای است که نوشته‌های تاریخی حک‌شده بر روی کاشی‌های داخل ضریح آن به دورۀ شاه‌طهماسب اول صفوی تعلق دارد. در ۱۲۸۶ق و دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار با خشت‌های زردرنگ گل و بوته و جقه‌دار ترمیم و تعمیر شده است. به نام مسجدی که در غرب آن قرار دارد، مسجد ماشاءالله نیز شهرت دارد. در محوطۀ آن بسیاری از اهل ذوق و هنر همچون علی‌اکبر دهخدا، دکتر صدیقی، تختی، و شهدای سی‌ام تیر دفن شده‌اند. در دورۀ متأخر برای بقعه ایوان مجلل ورودی ساخته شده که به تزئینات گوناگونی چون مقرنس، طاق‌نما، کتیه و با کاشی‌کاری‌های چندرنگ مزین شده است.