ام سلمه
اُمِّ‌‌سَلَمه (۲۳پیش از هجرت ـ مدینه ۶۱ق)
شهرت هند دختر ابوامیۀ مخزومی، از زنان پیامبر اسلام (ص). وی پیش از ازدواج با آن حضرت، همسر ابوسلمۀ مخزومی بود که هر دو از سابقین در اسلام بودند و در مهاجرت به حبشه شرکت داشتند. ابوسلمه در جنگ اُحد زخم کشنده‌ای برداشت و پس از مدتی درگذشت. پس از مرگ وی، ابتدا ابوبکر و سپس عمر بن خطاب از امّ‌سلمه خواستگاری کردند، ولی وی هیچ‌کدام را نپذیرفت و سرانجام در ۴ق به عقد پیامبر (ص) درآمد و پیامبر سرپرستی دخترش فاطمه (س) را به‌او سپرد. وی در غزوه‌هایی چون مُرَیسیع، خیبر، صلح حُدیبیه، خندق، فتح مکه و حُنین، رسول‌خدا را همراهی کرد. ام‌سلمه از دوست‌داران اهل بیت و امیرالمؤمنین (ع) بود. او به‌سبب دفاع از حق امامت علی (ع) و حقوق فاطمه (س) دربارۀ فدک، یک سال از دریافت مستمری محروم شد. در جنگ جمل نیز از پیوستن به اصحاب جمل پرهیز کرد و عایشه را نیز از این کار برحذر داشت. در منزلت او مطالب فراوانی نقل شده است. او را زنی شایسته و دارای عقل و رایی صائب توصیف کرده‌اند. او اهل عبادت و شب‌زنده‌داری بود، بسیار روزه می‌گرفت و قرآن کریم را از حفظ داشت. از او ۳۸۷ حدیث روایت شده که تعدادی از آن‌ها در باب فضیلت امام علی (ع) است.