انسان حیوانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

انسان حیوانی

انسان نفسی، انسان عقلی؛ از اصطلاحاتی که ملاصدرا آن را به اشتباه براساس کتاب اثولوجیا به ارسطو منسوب داشته است. بنابراین آموزه، در باطن هر انسان، انسان نفسی یا حیوانی با تمام اعضا و جوارح انسانِ مشهود ظاهری موجود است، جز آن‌که حیات آن به‌سان حیات انسان ظاهری عرضی نیست، بلکه ذاتی است و بقا ندارد. این انسان، در مسیر کمالی انسان عقلی می‌گردد و توان مفارقت از بدن ظاهری را دارد. ملاصدرا براساس این نظریه مسئلۀ حشر را بدیهی دانسته و از شبهات آن همچون امتناع اعادۀ معدوم و شبهۀ آکل و مأکول پاسخ گفته است. افزون بر این با قبول این نظریه، بحث امکان مکاشفات، ارتباط با غیب و خوارق عادات در انسان را ثابت می‌کند.

670102