باتورخان، خلعت بن ولی (سمرقند ۱۹۳۲)

ادب‌پژوه ازبکستانی. در ۱۹۵۳ دورۀ دانشگاه دولتی سمرقند را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی به‌پایان برد. در ۱۹۶۸ دانشنامۀ دکتری عالی گرفت و در ۱۹۷۱ به رتبۀ پروفسوری رسید. چندین سال استاد و رئیس دانشگاه سمرقند بود و بیش از ۲۰۰ کتاب و مقاله دربارۀ تاریخ ادبیات فارسی تاجیکی و ترکی ازبکی نوشته است. از آثارش: تاریخ نظم حماسی ازبکی (۱۹۷۴) میری و هم‌زمانان او (۱۹۷۷) تاریخ ادبیات‌شناسی ازبکی (۱۹۹۳) خواجه احرار ولی (تهران، ۱۳۷۶ش).