بادینان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بادینان

مجموعه‌ای بزرگ از طوایف کرد ناحیۀ عمادیه در کردستان عراق. اینان به خاندان حکومتگر بادینی (بهاء‌الدین) عمادیه منسوب هستند. این خاندان دراصل از مردم ناحیۀ شمس‌الدین بودند و خود را اعقاب خلفای عباسی می‌دانستند و از همین رو، به بنی‌عباس معروف شدند و ظاهراً از قرن ۸ در عمادیه به حکومت رسیدند. مشهورترین طوایف بادینان عبارت‌اند از مزوری، زیباری، زادکانی، سندی، سلیمانی. طوایف بادینی عمادیه اغلب در خدمت دولت عثمانی بودند و مناسبات چندانی با دولت صفویه نداشتند و فقط در بعضی مواقع که رقابت امیران بادینی شدت می‌گرفت، شماری از آنان برای جلب حمایت شاهان صفوی به دولت ایران متوسّل می‌شدند. حکومت موروثی بادینان در ۱۲۵۹ق/۱۸۴۳م به دست دولت عثمانی برافتاد.