برج لاجیم
| برج لاجیم | |
|---|---|
| نام فارسی | برج لاجیم |
| کشور | ایران |
| استان | مازندران |
| نام‌های دیگر | گنبد لاجیم |
| موقعیت | روستای لاجیم سوادکوه |
| کاربری | بنای آرامگاهی |
| مشخصات معماری | برج آجری استوانه‌ای به ارتفاع 18متر با گنبد مخروطی |
| زمان ساخت | دورۀ آل زیار |
برجِ لاجیم
(یا: گنبد لاجیم) در روستای لاجیم سوادکوه از دورۀ آل زیار. محلی‌ها آن را امامزاده عبدالله می‌نامند. طبق نوشتۀ کتیبۀ کوفی که در کتیبۀ پهلوی هم تکرار شده، برج مدفن کیا اسماعیل ابولفوارس شهریار بن عباس از خاندان باوندیان است، در کتیبۀ پهلوی مادر شهریار بانی آن ذکر شده است. برج لاجیم در ۱۳۳۸ش و در دهه‌های 1380 و 1390 تعمیر شده است، که مرمت‌های اخیر باعث خسارت به کتیبه‌های آن گردیده. بقایای دیوار و برج‌های یک کاخ در نزدیکی آن وجود دارد. بنای برج در سال 1311ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مشخصات بنا
بنایی است استوانه‌ای‌شکل و به ارتفاع تقریبی 18متر از آجر طرح و نقش‌دار که از سه طرف به دره‌های عمیق مشرف است. یک گنبد مخروطی ساده و ظریف دارد و پایۀ زیر گنبد یک ردیف طاق‌نما و زیر این طاق‌نما بر بدنۀ آن دو کتیبۀ کمربندی به دو خط کوفی (کمربند بالا) و پهلوی (کمربند پایین) به تاریخ ۴۱۳ق (احتمالاً سال اتمام بنا) حک شده است.