بقای انرژی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَقای انرژی (conservation of energy)
(یا پایستاری انرژی) در شیمی، اصل بر این است ‌که در هر واکنش شیمیایی، مقدار کل انرژی در سیستم ثابت می‌ماند. تغییر حالت فیزیکی، ماهیت پیوند شیمیایی یا ورود و خروج انرژی سبب تغییر انرژی هر یک از اجزای سازنده می‌شود. با وجود این، انرژی هدر نمی‌رود و افزایش نمی‌یابد، و مقدار کل آن ثابت است. در فیزیک این اصل به این صورت کلی بیان می‌شود که انرژی را نه می‌توان ایجادکرد و نه می‌توان آن را از بین برد. تبدیل صورت‌های انرژی در فیزیک با قوانین کار توضیح‌پذیرند. با این همه، نظریۀ نسبیت و معادلۀ اینشتین، که تبدیل ماده به انرژی را ممکن می‌داند، موجب تلفیق اصل بقای جرم و اصل بقای انرژی شده است و می‌توان از اصل کلی بقای جرم و انرژی سخن گفت.