نمایش مبدأ برای بنجیر، محمد بن عبدالغالب (کربلا ۶۰۲ق)


بُنجیر، محمد بن عبدالغالب (کربلا ۶۰۲ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =محمد بن عبدالغالب بنجیر
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=کربلا ۶۰۲ق
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =شاعر
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =ریاست صوفیه شیراز
|جوایز و افتخارات =
|آثار =منهاج العابدین فی بیان الدین در اصول و فروع دین؛ اسرارالمتالهین؛ مرصادالمنجمین در هییت
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =فلسفه ; منطق و کلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}شاعر، صوفی و متکلم شیعی ایرانی. در بیشتر علوم اسلامی، هندسه و ریاضیات و علوم غریبه تبحر داشت و خوشنویسی توانا بود. پس از فراگیری فنون ادب، مدارج اجتهاد را نیز پیمود. ریاست صوفیۀ شیراز با او بود. در سال‌های پایانی زندگی به عتبات رفت و در کربلا ساکن شد. در ۶۰۲ق، یعنی یک‌سال پس از مرگ فرزندش در تکیۀ آستان حسینی معتکف شد و همان‌جا درگذشت. تقسیم آب قنات‌های حومۀ شیراز را که به «قانون تخته‌واره» موسوم بوده است، از ابتکارهای او دانسته‌اند. از آثارش:'' مِنْهاج‌ُالعابدین فی بَیانِ‌الدین'' در اصول و فروع دین؛ ''اَسْرارُالمُتَأَلِهین''؛'' مِرْصادُالمُنَجِمین'' در هیئت؛ ''حَدیقَة‌المُهَندسین''؛ ''الاِفراح فی باب‌الاَلْواح'' در باب قانون تخته‌واره؛'' العَجیبة فی‌العلوم ِالغَریبة''؛ ''دیوان شعر''.
<br><!--12331100-->
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]