بهار عجم
بَهار عَجَم
فرهنگ فارسی به فارسی، از لاله‌تیک رای چندبهار. این فرهنگ در لغات و مصطلحات آثار سخنوران پیشین و معاصر، به‌ترتیب حروف تهجی، است که مؤلف آن را در ۱۱۵۲ق به‌پایان رسانده است. در پایان آن فهرست شعرا و مآخذ، که شمار آن‌ها به صد منبع می‌رسد، آمده است. بهار عجم برای لغت‌نگاران متأخر بزرگ‌ترین و مهم‌ترین منبع اطلاعات است. این اثر تا پیش از درگذشت مؤلّف هفت‌بار به‌چاپ رسید (از جمله در ۱۷۵۲، ۱۷۸۲). انتخابی که اندرمن در ۱۱۸۰ق از این کتاب تدوین کرد در حاشیۀ مصطلحات وارسته در ۱۳۱۶ق در کانپور با نام خلاصۀ بهار عجم چاپ سنگی شد. بهار عجم در دهلی با نام مصطلحات بهار عجم (۱۸۵۲) و در تهران (سه جلد، ۱۳۸۰ش) به‌چاپ رسیده است.