بهشهر، شهرستان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بهشهر، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان مازندران
بخش مرکزی و یانه‌سر
جمعیت 168,769نفر (۱۳9۵ش)
موقعیت نواحی غربی استان مازندران
نوع اقلیم در نواحی ساحلی، معتدل مایل به گرم و مرطوب - در نواحی کوهستانی، معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه‌مرطوب
ارتفاع از سطح دریا 15متر (مرکز شهرستان)
تولیدات و صنایع مهم مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه؛ شیلات
برخی بناهای مهم کاخ صفی‌آباد، باغ‌عمارت چهل‌ستون و باغ عباس‌آباد
شهر ها و آبادی های مهم شهرهای بهشهر، خلیل‌شهر و رستم‌کلا

بِهشهر، شهرستان

تقسیمات شهرستان بهشهر
پارک تاریخی عباس‌آباد- 9کیلومتری شهر بهشهر
محوطۀ باستانی گوهرتپه، مربوط به پیش از تاریخ- ۲کیلومتری شمال غربی شهر رستمکلا

واقع در غرب استان مازندران، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و یانه‌سر، با مرکزیت اداری شهر بهشهر. از شمال به دریای خزر، از شرق به شهرستان‌ گلوگاه، از جنوب شرقی به استان گلستان، از جنوب به شهرستان دامغان در استان سمنان، و از جنوب و غرب به شهرستان نکا محدود است. قسمت‌های شمالی آن را دشت ساحلی نسبتاً باریکی تشکیل داده است و شبه‌جزیرۀ میانکاله، که در شمالی‌ترین بخش آن جای دارد، از طریق خلیج گرگان از دشت مزبور جدا می‌شود. نواحی جنوبی این شهرستان، که حدود دوسوم مساحت کل آن است، را بخشی از کوه‌های البرز شرقی فراگرفته‌اند و کوه‌های بلندی چون کوه شادر، با ارتفاع ۳,۲۵۱متر، و بادله‌کوه، با ارتفاع ۳,۲۱۱متر، در آن دیده می‌شوند. رودخانۀ نکا و زارم‌رود و ریزابه‌های آن‌ها این شهرستان را مشروب می‌کنند.

اقلیم شهرستان بهشهر، با ارتفاع 15متر (در مرکز شهرستان)، در نواحی ساحلی، معتدل مایل به گرم و مرطوب و در نواحی کوهستانی، معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن 168,769نفر است (۱۳9۵ش). بهشهر 5 دهستان به نام‌های میان‌کاله، کوهستان، پنج‌هزاره، شهدا و عشرستاق و سه شهر به نام‌های بهشهر، خلیل‌شهر و رستم‌کلا دارد. خط آهن سراسری ایران و راه ساحلی ساری به گرگان از این شهرستان می‌‌گذرد.

مردم این شهرستان اکثراً از اقوام طبری و شیعۀ دوازده‌امامی و شغل بیشتر آنها کشاورزی، دامداری و شیلات، و مشاغل مربوط به آنها، و مهم‌ترین محصولات کشاورزی و باغی شهرستان بهشهر انواع مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه است. در دورۀ صفوی، به خاطر تعلق خاطر شاه عباس اول به زادگاه نیاکانش، شهر اشرف/ اشرف‌البلاد به عنوان پایتخت تابستانی برخی شاهان این خاندان انتخاب شد و اشرف و نواحی پیرامونش به این خاطر رونق و آبادانی زیادی یافت. آنچنان که در این نواحی کاخ‌ها و باغ‌عمارت‌های چشمگیری بنا شدند که هنوز برخی از آنها باقی مانده است؛ از جمله کاخ صفی‌آباد، باغ‌عمارت چهل‌ستون و باغ عباس‌آباد که به دستور شاه عباس اول ساخته شده‌اند.