بیذو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


بیذُوُ <br>(یا: ابوزیدآبادی)، زبان مردم روستای بوزآباد و روستاهای اطراف آن در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی کاشان در کنار گویش‌های ابیانه‌ای، فریزندی. جوشقانی، کشه‌ای، قهرودی و نطنزی. در شمار مجموعۀ گویشی مرکزی در گروه شمال شرقی قرار می‌گیرد. نام رسمی دولتی روستای نامبرده ابوزیدآباد و زبان آن ابوزیدآبادی است. پیوند بیذوی با زبان‌های دیگر ایرانی به ویژه پهلوی اشکانی آشکار است. مصوت‌های این گویش عبارت‌اند از: a, e, i, o, u, ü و مصوت‌های بلند مربوط به آن‌ها. برخی از ویژگی‌های این زبان بدین شرح است: صامت‌ها علاوه بر صامت‌های فارسی، w را نیز دارند؛ تمایز جنس مؤنث و مذکر وجود دارد؛ پسوند تصغیر مبین جنس دستوری است؛ مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد و در صورتی که مضاف یا مضاف‌الیه مختوم به aـ باشند، aـ پایانی تبدیل به eـ می‌شود؛ صفت بر پایۀ جنس تغییر می‌کند.
بیذُوُ <br>(یا: ابوزیدآبادی)، گویش مردم روستای بوزآباد و روستاهای اطراف آن در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی کاشان در کنار گویش‌های ابیانه‌ای، فریزندی، جوشقانی، کشه‌ای، قهرودی و نطنزی. در شمار مجموعۀ گویشی مرکزی در گروه شمال شرقی قرار می‌گیرد. نام رسمی دولتی روستای نامبرده ابوزیدآباد و زبان آن ابوزیدآبادی است. پیوند بیذوی با زبان‌های دیگر ایرانی به ویژه [[پهلوی اشکانی، خط|پهلوی اشکانی]] آشکار است.
 
مصوت‌های این گویش عبارت‌اند از: a, e, i, o, u, ü و مصوت‌های بلند مربوط به آن‌ها. برخی از ویژگی‌های این زبان بدین شرح است: صامت‌ها علاوه بر صامت‌های فارسی، w را نیز دارند؛ تمایز جنس مؤنث و مذکر وجود دارد؛ پسوند تصغیر مبین جنس دستوری است؛ مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد و در صورتی که مضاف یا مضاف‌الیه مختوم به aـ باشند، aـ پایانی تبدیل به eـ می‌شود؛ صفت بر پایۀ جنس تغییر می‌کند.


<br /><!--42164800-->
<br /><!--42164800-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۱

بیذُوُ
(یا: ابوزیدآبادی)، گویش مردم روستای بوزآباد و روستاهای اطراف آن در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی کاشان در کنار گویش‌های ابیانه‌ای، فریزندی، جوشقانی، کشه‌ای، قهرودی و نطنزی. در شمار مجموعۀ گویشی مرکزی در گروه شمال شرقی قرار می‌گیرد. نام رسمی دولتی روستای نامبرده ابوزیدآباد و زبان آن ابوزیدآبادی است. پیوند بیذوی با زبان‌های دیگر ایرانی به ویژه پهلوی اشکانی آشکار است.

مصوت‌های این گویش عبارت‌اند از: a, e, i, o, u, ü و مصوت‌های بلند مربوط به آن‌ها. برخی از ویژگی‌های این زبان بدین شرح است: صامت‌ها علاوه بر صامت‌های فارسی، w را نیز دارند؛ تمایز جنس مؤنث و مذکر وجود دارد؛ پسوند تصغیر مبین جنس دستوری است؛ مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد و در صورتی که مضاف یا مضاف‌الیه مختوم به aـ باشند، aـ پایانی تبدیل به eـ می‌شود؛ صفت بر پایۀ جنس تغییر می‌کند.