تخت رستم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تخت رُستم

غرب شهریار، جنوب تخت کیکاوس. به دورۀ ساسانیان تعلق دارد و از دو قسمت صفه و بنا تشکیل شده است. از صفۀ بزرگ در دامنۀ تپه‌ای سنگی با ارتفاع ۴۰ متر یک دیوار سنگی عظیم از ملاط و گچ باقی مانده است. بنا با ۳۴ متر طول و عرض به شکل یک متوازی‌الاضلاع و محل اجتماع مردم در هنگام برگزاری مراسم مذهبی بوده است. روی تپه نیز یک بنای سنگی با پوشش گنبدی‌شکل قرار دارد که از یک اتاق و یک ایوان تشکیل می‌شود. سکوی دوطبقۀ دیگری به شکل نیم‌دایره بالای همان تپه که ۱۴۰ متر ارتفاع دارد، به چشم می‌خورد که دیوارهای سنگ و گچ دارد و محل افروختن آتش بوده است.