تسای ـ شن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تِسای ـ شِن (Ts\'ai-shen)

در آیین دائوئیسم و افسانه‌های عامۀ چین، خدا[۱]ی رونق و برکت. قادر است بر ببری سیاه سوار شود، رعد و برق را دور کند، با بیماری بستیزد و کسب‌وکار را رونق بخشد.

 


  1. god