تقویت کننده عملیاتی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَقویت‌کنندۀ عملیاتی (operational amplifier)
مداری الکترونیکی.‌ یکی از اجزای اصلی سازنده در طرح‌های الکترونیکی است. تقویت‌کنندۀ عملیاتی را در گسترۀ وسیعی از سنجش‌افزارهای اندازه‌گیری الکترونیکی به‌کار می‌برند. این مدارها را در ابتدا برای عملیات ریاضی و حل معادلات طراحی کردند و به همین سبب، به این نام معروف‌اند. بهرۀ ولتاژ هر تقویت‌کنندۀ عملیاتی وارونه‌سازی برابر با نسبت مقاومت عنصر مقاومتی پس‌خورد به مقاومت عنصر مقاومتی ورودی است.