تژاو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَژاو

(یا: تزاو) در شاهنامه، دلاور‌ تورانی،‌ و داماد افراسیاب. تژاو در جنگ و گریزی با ایرانیان بهرام را به تیغ خود سرنگون کرد. چون گیو و بیژن او را یافتند، بهرام از آنان خواست تا انتقام او را از تژاو بستانند. پس گیو در کمین تژاو نشست و او را با کمند خود از اسب به زیر کشید و ۲۰۰ ضربۀ تازیانه بر او نواخت و او را به نزد بهرام که هنوز زنده بود کشاند. بهرام از گیو خواست تا تژاو را ببخشاید، اما گیو سر از تن او جدا کرد.