تکنسیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تِکْنِسیُم (technetium)
برگرفته از واژه‌ای یونانی به‌معنی مصنوعی عنصری فلزی، پرتوزا[۱]، به‌رنگ خاکستری نقره‌ای، با نماد Tc، عدد اتمی[۲] ۴۳، و جرم اتمی نسبی[۳] ۹۸.۹۰۶. در طبیعت فقط به مقدار بسیار کم، و براثر شکافت هسته‌ای[۴] اورانیوم[۵] در کانی پیچ‌بلند[۶] و دیگر کانی‌های اورانیوم یافت می‌شود. ایزوتوپ ۹۹Tc دارای طولانی‌ترین نیم‌عمر[۷] برابر با ۲۱۶ هزار سال است. تکنسیم ابررسانا[۸]ست و به‌مثابۀ سخت‌کنندۀ[۹] آلیاژهای فولاد[۱۰] و ردیاب پزشکی[۱۱] کاربرد دارد. در ۱۹۳۷، فیزیک‌دان‌های ایتالیایی، کارلو پِریه[۱۲] و امیلیو سِگره[۱۳]، این عنصر را سنتز کردند. آن‌ها مولیبدن[۱۴] را با دوترون[۱۵] بمباران کردند تا جایی خالی را در جدول تناوبی عناصر[۱۶] پر کنند. در آن زمان تصور می‌شد این عنصر در طبیعت وجود ندارد، امّا بعدها این عنصر به‌میزان فراوان از پس‌ماندۀ محصول شکافت سوخت اورانیوم[۱۷] در راکتورهای هسته‌ای استخراج شد. تکنسیم در ۱۹۴۷ نام‌گذاری شد.



  1. radioactive
  2. atomic number
  3. relative atomic mass
  4. fission
  5. uranium
  6. pitchblende
  7. half-life
  8. superconductor
  9. hardener
  10. steel alloys
  11. medical tracer
  12. Carlo Perrier
  13. Emilio Segre
  14. molybdenum
  15. deuteron
  16. periodic table of the elements
  17. uranium fuel