تیتان (اخترشناسی)

تیتان (اخترشناسی)(Titan)
در اخترشناسی، بزرگ‌ترین قمر سیارۀ زحل به قطر ۵.۱۵۰ کیلومتر، و به فاصلۀ متوسط ۲۲۲هزار کیلومتر از زحل. در ۱۶۵۵، ریاضی‌دان و اخترشناس هلندی، کریستیان هویگنس، آن را کشف کرد. تیتان، بعد از قمر گانیمید مشتری، دومین قمر بزرگ منظومۀ خورشیدی است. تیتان یگانه قمر منظومۀ خورشیدی است که جوّی درخور توجه، و بیشتر متشکل از نیتروژن دارد. ابرهای مِه‌دود نارنجی‌رنگی سطحش را، که ممکن است با دریاچه‌هایی از اتان مایع پوشیده شده باشد، فرا گرفته است. فشار جوّ در سطح آن از فشار جوّ زمین بیشتر است. علامت‌های راداری نشان می‌دهند که تیتان دارای زمین خشک و اقیانوس‌ است. در بین سیاره‌های منظومۀ خورشیدی، فقط زمین دارای دو قسمت خشکی و اقیانوس است.

---