جعفر برمکی
جعفر برمکی (۱۵۱ـ۱۸۷ق)
ابوالفضل جعفر بن یحیی برمکی، وزیر و ندیم مشهور هارون‌الرشید، خلیفۀ عباسی. فرزند یحیی و از بانفوذترین اعضای خاندان برمکی در دستگاه هارون‌الرشید. در ۱۸۰ق از جانب هارون والی خراسان شد. قدرت و نفوذ او در دربار خلافت، برای او دشمنی‌هایی در پی داشت که مهم‌ترین آنها فضل بن ربیع بود. علاوه‌بر این، ثروت او در بغداد که با دارایی خلیفه برابری می‌کرد و به قولی ازدواج پنهانی‌اش با عباسه، خواهر هارون‌الرشید، در بدگمانی خلیفه به برمکیان تأثیر داشت. هارون، که از قدرت و شوکت آنان در دستگاه خلافت بیمناک شده بود، فرمان دستگیری خاندان برامکه و قتل جعفر را صادر کرد. جسد او را دو نیم کرده، یک سال بر روی پل‌های بغداد آویختند و بعد آن را سوزاندند. جعفر برمکی در بزرگواری و سخندانی مشهور بود.