جنبش خلافت
جنبش خلافت (Khilafat movement)
مبارزۀ مسلمانان هند پس از جنگ جهانی اول در حمایت از مقام خلافت عثمانی دربرابر انحلال آن توسط بریتانیا، و اعتراض به تقسیم ترکیه عثمانی طبق پیمان سِور[۱] در ۱۹۲۰، که تلاشی سازمان‌یافته برای ازبین‌‌بردن همۀ مراکز قدرت اسلامی تلقی می‌شد. فقط در این زمان بود که مسلمانان و هندوها در اقدامی برضد بریتانیا متفق شدند. خلیفه رهبر مذهبی و دنیوی مسلمانان اهل سنّت و مرکزش در قسطنطنیه (استانبول) بود. این نهضت بخشی از جنبش عدم همکاری در هند در اوایل دهۀ ۱۹۲۰ بود و گاندی حزب کنگره را به حمایت از آرمان مسلمانان واداشت. هنگامی‌که کمال آتاتورک، رهبر ملی‌گرای ترکیه، در ۱۹۲۴ این مقام را منحل کرد جنبش خلافت ازبین رفت، و این نهضت با اتهام‌های متقابل هندو ـ مسلمان به شکست انجامید.
- ↑ Sévres