جو ای براون
جو ای. براون (اوهایو 28 ژوئیه 1891- لس آنجلس 6 ژوئیه 1973م) Joe E. Brown
(نام کامل: جوزف اوانز براون[۱]) بازیگر امریکایی. از نه سالگی اکروبات سیرک بود و به دنبال آن به نمایش‌های وودویل[۲] و سپس برادوی[۳] راه یافت. در سال ۱۹۲۸ وارد سینما شد و تا اوایل دهۀ ۱۹۴۰ به باری در یک رشته فیلم‌های کم‌هزینۀ کمدی پرداخت. محبوبیتش به عنوان ستارۀ سینما در همین دوران حاصل شد. اما پس از چند سال کار با کمپانی‌های معتبری چون آرکی‌او پیکچرز[۴]، مترو گلدوین مایر و کلمبیا پیکچرز، در ۱۹۴۳ تقریباً از سینما کناره گرفت تا به تئاتر بازگردد. در جنگ جهانی دوم همراه با یک گروه سرگرمی‌ساز به جنوب اقیانوس آرام و آلاسکا سفر کرد و پس از بازگشت به آمریکا چندین بار در تلویزیون ظاهر شد. پس از این دوره فقط هر از گاهی در نقش آدم‌های محترم در چند فیلم بازی کرد. خاطراتش را در کتابی با نام خنده چیز شگفت‌انگیزی است[۵] (۱۹۵۹) نوشته است.
براون در بیشتر فیلم‌هایش جوانی مشتاق است که بسیاری از خصوصیات هارولد لوید را در اواسط دهۀ ۱۹۲۰ دارد. او با اتکا به سابقۀ بازی در تیم‌های بیسبال در چند فیلم نیز قهرمان بیسبال است و تلاش می‌کند تا در آنها ورزشکاری محبوب باشد و در این فیلم‌ها چهره‌ای کمدی را به نمایش می‌گذارد. اما چون تأثیر بازی‌هایش را در تماشاگران ضعیف می‌یابد دوباره به صحنۀ تئاتر بازمی‌گردد.