حاجی ابرکوهی
حاجی اَبَرکوهی ( ـ پس از ۹۸۹ق)
| حاجی ابرکوهی | |
|---|---|
| درگذشت | پس از ۹۸۹ق |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | حاجی ابرقویی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | دیوان اشعار (در ۲۵۰۰ بیت)، مثنوی ناظر و منظور (در ۱۵۲ بیت) |
(یا: حاجی ابرقویی) شاعر ایرانی. از نوادگان اتابکان لرستان بود. نخست در شهرهای مختلف به تجارت پرداخت و چون در این کار ترقی کرد، لقب خواجه گرفت. سرانجام رهسپار هند شد و به دربار ابراهیم قطب‌شاه در دکن رفت. در قصایدی طهماسب اول صفوی، ابراهیم قطب‌شاه، علی عادل‌شاه و مرتضی نظام‌شاه را ستوده است. از آثارش: دیوان اشعار در ۲۵۰۰ بیت؛ مثنوی ناظر و منظور در ۱۵۲ بیت که در ۹۷۲ق آن را به‌پایان برده است.