حاشیه دسوقی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حاشیۀ دسوقی
کتابی به عربی، در فقه استدلالی مالکی، تألیف شمس‌الدین محمد بن احمد عرفه، معروف به دَسوقی، در ۱۲۱۹ق. حاشیه‌ای است بر الشرح‌الکبیر ابوالبرکات احمد دردیر؛ که این شرح کبیر، خود از شروح معروف بر المختصر شیخ خلیل است. حاشیۀ دسوقی هنوز هم از منابع معتبر در فقه مالکی است. در چهار جلد به‌چاپ رسیده است (مصر، ۱۳۰۳ق).