حبیب بن مظاهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حبیب بن مُظاهر ( ـ۶۱ق)

حبیب بن مظاهر
درگذشت ۶۱ق
ملیت عرب
جوایز و افتخارات از یاران امام علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و از شهدای کربلا

از یاران امام علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و از شهدای کربلا. وی با دو یار دیرین خود، میثم تمّار و رُشَید هَجَری در مکتب امام علی (ع) تربیت یافت و اسراری از علوم آن حضرت به‌ویژه علم‌المنایا (تعبیر خواب) آموخت. او را مشکور گفته‌اند یعنی فردی ستوده و زاهد و باتقوا و وثیق و به جلالت قدر شهرت داشت. وی همراه با جمعی دیگر از یاران امام حسین (ع) از بیعت با یزید خودداری کرد و در ماجرای بیعت‌گرفتن از مردم کوفه برای امام فعال بود و چون امام به کربلا وارد شد، همراه با مسلم بن عوسَجه مخفیانه از کوفه خارج شدند. شب‌ها راه می‌پیمودند و روزها مخفی می‌شدند و بدین‌گونه خود را به حضور امام رساندند. در روز عاشورا دلیری‌ها از خود نشان داد و بالاخره در رکاب امام به‌شهادت رسید. قتل حبیب امام را سخت متأثر کرد. آرامگاه حبیب در کربلا در رواق جنوب غربی حرم سیدالشهداء (ع) مزار شیعیان است.