حسن اعتذار
حُسْنِ اِعتِذار
(اعتذار به‌معنای پوزش‌خواستن) در اصطلاح بدیع، پوزش‌خواستن با ظرافت و مهارت و اعتراف به خطایی که گوینده مرتکب شده است، بدان‌گونه که نه‌تنها آن خطا بخشودنی بنماید، بلکه بر زیبایی سخن نیز افزوده شود: نه خلاف عهد کردم که حدیثِ جز تو گفتم/همه بر سر زبان‌اند و تو در میان جانی (سعدی)