حق السعی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حَقُّ‌السَّعی

(یا: حقّ‌الزّحمه) مزد یا پولی که در قبال انجام کاری به شخصی پرداخت می‌شود. فصل سوم از قانون کار در ایران در بیان شرایط کار است و به‌موجب آن همۀ دریافت‌های قانونی که کارگر به اعتبار قرارداد کار اعم از مزایا، حقوق، کمک عائله‌مندی، هزینۀ مسکن، خواربار، ایاب‌و‌ذهاب، مزایای غیرنقدی، پاداش افزایش تولید، سود سالانه و جز آن‌ها دریافت می‌کند، را شامل می‌شود.