حیدر منغیتی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حِیْدَرِ مَنْغیتی (۱۱۹۳ـ۱۲۴۲ق)

(ملقب به امیرسعید) فرمانروای بخارا از دودمان مَنغیتیه (حک: ۱۲۱۵ـ۱۲۴۲ق)، پسر و جانشین شاه مراد منغیتی. پس از امارت‌یافتن، فتنه‌های داخلی را فرونشاند و در ۱۲۱۹ق، حملۀ ایل توزار خان اورگنجی را دفع کرد و در ۱۲۲۱ق شورش برادرش، دین ناصر بیگ، حاکم مرو، را سرکوب کرد. پس از آن تا ۱۰ سال اوضاع بخارا و اطراف آن آرام بود و امیرحیدر با خیالی آسوده به فراگیری علوم دینی و تدریس آن علوم پرداخت. گویند در مجلس درس او قریب به ۵۰۰ طلبه حضور می‌یافتند. در ۱۲۳۴ق با محمدرحیم‌خان اورگنجی صلح کرد و پسرش، امیرحسین توره، را به حکمرانی سمرقند گماشت. در دورۀ امیرحیدر، کتب فراوانی دربارۀ پادشاهی منغیتیان تألیف شد.