خالد بن ربیع مکی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خالِدِ بن رَبیع مَکی ( ـ پس از ۵۴۴ق)

(یا: خالد خراسانی) نویسنده و شاعر ایرانی. با انوری دوستی و نوشت‌وخواند داشت و با وی مشاعره می‌کرد. گویند یک‌بار نیز از راه مکاتبه با انوری، او را از گزند خشم علاء‌الدین جهانسوز رهانید. خالد ستایشگر سنجر سلجوقی بود. به عربی و فارسی شعر می‌سرود. بیشتر اشعار او در مدح پادشاهان است. ابیاتی از وی در تذکره‌ها باقی است.