خاموشی دریا و سفر خوش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خاموشی‌ دریا و سفر خوش (Meeresstille und Gluckliche Fahrt)

دو شعر از گوته[۱]، که بتهوون آن‌ها را به‌صورت کانتاتی برای کُر و ارکستر، اپوس ۱۱۲ (۱۸۱۵)، ساخت و به شاعر تقدیم کرد؛ مندلسون[۲] نیز آن‌ها را موضوع یک اوورتور کنسرتی، اپوس ۲۷ (۱۸۲۸)، قرار داد.



  1. Goethe
  2. Mendelssohn