دارچین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دارچین

دارچين
دارچين
دارچين
دارچين

پوست خشک‌شدۀ درختی کوچک، با نام علمی Cinnamomum zeylanicum، از تیرۀ برگ بو[۱]. همۀ قسمت‌های این درخت معطر است. این درخت در سیلان و هندوستان می‌روید و امروزه در بسیاری نقاط پرورش می‌یابد. به‌علت مادۀ سینامالدئید در اسانس آن، و همچنین وجود تانن در این گیاه محرک و قابض است. همچنین، اثر تقویت‌کنندۀ اعمال هضم و جریان خون دارد و بندآورندۀ خون است. دارچین چین (دارچین سایگون) گونۀ دیگری با نام C. cassia است. طعم و بوی این گیاه کمتر از گونۀ قبلی است. دارچین سفید گیاه متفاوتی با نام علمی Canella alba، متعلق به تیرۀ Canellaceae است. این درختچه در جزایر آنتیل، فلوریدا، باهاما، و مناطق نزدیک به آن‌ها می‌روید. پوست خشک‌شدۀ این گیاه بویی شبیه میخک و طعم تلخ معطر، تند، و سوزاننده دارد و سطح خارجی قطعات خشک‌شدۀ پوست تقریباً سفید است.

 


  1. Lauraceae