دال (منطق)

دالّ (منطق)

(در لغت به معنی دلالت‌کننده) در اصطلاح منطق، امری که از علم بدان علم به امری دیگر که از آن به مدلول تعبیر می‌شود، حاصل شود، مثل علم به دود (دالّ) که سبب علم به آتش (مدلول) می‌شود یا شنیدن سرفه (علم به سرفه یا دالّ) که موجب علم به درد سینۀ سرفه‌کننده (مدلول) می‌شود.