درخش
دِرَخش (sprite)
در علوم زمین، نور تابناک نادری در هنگام طوفان تندری[۱]. درخش در میان‌سپهر[۲]، در ارتفاع ۵۰ـ۹۰کیلومتری، روی می‌دهد و مانند آذرخش ماهیت الکتریکی دارد. درخش هنگامی پدید می‌آید که میدان الکتریکی بین سطح فوقانی ابر تندری و یون‌سپهر[۳] (لایۀ یونیدۀ جَو زمین یا یونوسفر) الکترون‌ها را از ابر بیرون بکشد. اگر هوا رقیق، و این میدان قوی باشد، الکترون‌ها به‌سرعت شتاب می‌گیرند و انرژی جنبشی خود را به مولکول‌هایی می‌دهند که با آن‌ها برخورد می‌کنند. این مولکول‌های تحریک شده، انرژی را به صورت درخش تخلیه می‌کنند.