دومینگو، پلاسیدو (۱۹۴۱): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=اسپانیایی
|ملیت=اسپانیایی
|محل زندگی=
|محل زندگی=مکزیک
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =خواننده
| شغل و تخصص اصلی =خواننده
خط ۱۹: خط ۱۹:
|سمت =مدیر هنری اپرای لوس آنجلس در سال ۲۰۰۰
|سمت =مدیر هنری اپرای لوس آنجلس در سال ۲۰۰۰
|جوایز و افتخارات =نشان مرکز جان اف کندی در ۲۰۰۰
|جوایز و افتخارات =نشان مرکز جان اف کندی در ۲۰۰۰
|آثار =
|آثار =روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ توسکا اثر پوچینی در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی از اپرای‌ دلقک‌ها اثر‌ لئونکاوالّو
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|گروه مقاله =موسیقی
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}} دومینگو، پلاسیدو (۱۹۴۱)(Domingo, Placido)<br/> [[File:20207500.jpg|thumb|دومينگو، پلاسيدو]]
}}
[[پرونده:Domingo, Placido3.jpg|بندانگشتی|پلاسیدو دومینگو]][[پرونده:Domingo, Placido4.jpg|بندانگشتی|پلاسیدو دومینگو]]
دومینگو، پلاسیدو (۱۹۴۱)(Domingo, Placido)


تِنور لیریک<ref>lyric tenor
تنور لیریک<ref>lyric tenor
 
</ref> اسپانیایی. تخصص او در اجرای نقش‌های اپراهای ایتالیایی و فرانسوی قرن‌ ۱۹‌ است‌، و می‌تواند به‌ این‌ نقش‌ها حال‌وهوای‌ نمایشی هماهنگی ببخشد. دومینگو‌ عضو یک‌ خانوادۀ‌ موسیقی‌دان‌ بود و در ۱۹۵۰ به‌ [[مکزیک|مکزیک‌]] مهاجرت‌ کرد. در دوران‌ جوانی‌ نقش‌های‌ باریتون‌ را در ثارثوئِلا<ref>zarzuela </ref> (نمایش‌ موسیقایی سنتی‌ اسپانیایی‌) اجرا می‌کرد. در ۱۹۶۵ پس‌ از آغاز فعالیت‌ حرفه‌ای‌ در [[نیویورک|نیویورک‌]] در مقام‌ تنوری‌ پراحساس‌ شهرتی‌ جهانی‌ یافت‌. در ۱۹۸۶ در روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''اُتللو''<ref>''Otello ''</ref> ظاهر شد. از دیگر فیلم‌های‌ اوست:‌ روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''توسکا''<ref>''Tosca''</ref> اثر [[پوچینی ، جاکومو (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴)|پوچینی]]<ref> Puccini</ref> در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی<ref> Zeffirelli</ref> از اپرای‌ ''دلقک‌ها''<ref> ''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> اثر‌ [[لیونکاوالو، روجرو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)|لئونکاوالّو]]<ref> Leoncavallo </ref>؛ همچنین‌ در ضبط‌ برترین‌ ترانه‌های‌ اپرایی‌ در کنار خوزه کارراس<ref>José Carreras </ref> و [[پاواروتی ، لوچانو (۱۹۳۵ـ۲۰۰۷)|لوچانو پاواروتّی]]<ref>Luciano Pavarotti</ref> آواز خواند، که'''‌''' هم'''‌'''زمان'''‌''' با مسابقات'''‌''' جام'''‌''' جهانی'''‌''' در ۱۹۹۰ در رم'''‌''' اجرا شد، و در ۱۹۹۴ بار دیگر در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] چنین'''‌''' برنامه'''‌'''ای'''‌''' اجرا کرد. در نوامبر ۱۹۹۸ نامزد مدیریت هنری اپرای'''‌''' لوس'''‌'''آنجلس<ref> Los Angeles Opera</ref> شد و در سال'''‌''' ۲۰۰۰ این'''‌''' مقام'''‌''' را به'''‌'''دست'''‌''' آورد. در سپتامبر ۲۰۰۰ نشان'''‌''' مرکز جان'''‌''' اف'''‌''' کندی'''‌'''<ref> John F Kennedy</ref> برای'''‌''' هنرهای'''‌''' نمایشی'''‌''' به'''‌'''سبب یک'''‌''' عمر فعالیت'''‌''' و خدمت'''‌''' به'''‌''' فرهنگ'''‌''' [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] در [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن'''‌''']] به'''‌''' او اعطا شد.
</ref> اسپانیایی. تخصص او در اجرای نقش‌های اپراهای ایتالیایی و فرانسوی قرن‌ ۱۹‌ است‌، و می‌تواند به‌ این‌ نقش‌ها حال‌وهوای‌ نمایشی هماهنگی ببخشد. دومینگو‌ عضو یک‌ خانوادۀ‌ موسیقی‌دان‌ بود و در ۱۹۵۰ به‌ مکزیک‌ مهاجرت‌ کرد. در دوران‌ جوانی‌ نقش‌های‌ باریتون‌ را در ثارثوئِلا<ref>zarzuela </ref> (نمایش‌ موسیقاییِ سنتی‌ اسپانیایی‌) اجرا می‌کرد. در ۱۹۶۵ پس‌ از آغاز فعالیت‌ حرفه‌ای‌ در نیویورک‌ در مقام‌ تنوری‌ پراحساس‌ شهرتی‌ جهانی‌ یافت‌. در ۱۹۸۶ در روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''اُتللو''<ref>''Otello ''</ref> ظاهر شد. از دیگر فیلم‌های‌ اوست:‌ روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ ''توسکا''<ref>''Tosca''</ref> اثر پوچینی<ref> Puccini</ref> در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی<ref> Zeffirelli</ref> از اپرای‌ ''دلقک‌ها''<ref> ''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> اثر‌ لئونکاوالّو<ref> Leoncavallo </ref>؛ همچنین‌ در ضبط‌ برترین‌ ترانه‌های‌ اپرایی‌ در کنار خوزه کارِراس<ref>José Carreras </ref> و لوچانو پاواروتّی<ref>Luciano Pavarotti</ref> آواز خواند، که'''‌''' هم'''‌'''زمان'''‌''' با مسابقات'''‌''' جام'''‌''' جهانی'''‌''' در ۱۹۹۰ در رم'''‌''' اجرا شد، و در ۱۹۹۴ بار دیگر در امریکا چنین'''‌''' برنامه'''‌'''ای'''‌''' اجرا کرد. در نوامبر ۱۹۹۸ نامزد مدیریت هنری اپرای'''‌''' لوس'''‌'''آنجلس<ref> Los Angeles Opera</ref> شد و در سال'''‌''' ۲۰۰۰ این'''‌''' مقام'''‌''' را به'''‌'''دست'''‌''' آورد. در سپتامبر ۲۰۰۰ نشان'''‌''' مرکز جان'''‌''' اف'''‌''' کندی'''‌'''<ref> John F Kennedy</ref> برای'''‌''' هنرهای'''‌''' نمایشی'''‌''' به'''‌'''سبب یک'''‌''' عمر فعالیت'''‌''' و خدمت'''‌''' به'''‌''' فرهنگ'''‌''' امریکا در واشینگتن'''‌''' به'''‌''' او اعطا شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۰

پلاسیدو دومینگو
Placido Domingo
زادروز ۱۹۴۱م
محل زندگی مکزیک
ملیت اسپانیایی
شغل و تخصص اصلی خواننده
آثار روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ توسکا اثر پوچینی در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی از اپرای‌ دلقک‌ها اثر‌ لئونکاوالّو
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات نشان مرکز جان اف کندی در ۲۰۰۰
پلاسیدو دومینگو
پلاسیدو دومینگو

دومینگو، پلاسیدو (۱۹۴۱)(Domingo, Placido)

تنور لیریک[۱] اسپانیایی. تخصص او در اجرای نقش‌های اپراهای ایتالیایی و فرانسوی قرن‌ ۱۹‌ است‌، و می‌تواند به‌ این‌ نقش‌ها حال‌وهوای‌ نمایشی هماهنگی ببخشد. دومینگو‌ عضو یک‌ خانوادۀ‌ موسیقی‌دان‌ بود و در ۱۹۵۰ به‌ مکزیک‌ مهاجرت‌ کرد. در دوران‌ جوانی‌ نقش‌های‌ باریتون‌ را در ثارثوئِلا[۲] (نمایش‌ موسیقایی سنتی‌ اسپانیایی‌) اجرا می‌کرد. در ۱۹۶۵ پس‌ از آغاز فعالیت‌ حرفه‌ای‌ در نیویورک‌ در مقام‌ تنوری‌ پراحساس‌ شهرتی‌ جهانی‌ یافت‌. در ۱۹۸۶ در روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ اُتللو[۳] ظاهر شد. از دیگر فیلم‌های‌ اوست:‌ روایت‌ سینمایی‌ اپرای‌ توسکا[۴] اثر پوچینی[۵] در رم (۱۹۸۸)‌، و اجرای‌ ۱۹۹۰ زفیرلی[۶] از اپرای‌ دلقک‌ها[۷] اثر‌ لئونکاوالّو[۸]؛ همچنین‌ در ضبط‌ برترین‌ ترانه‌های‌ اپرایی‌ در کنار خوزه کارراس[۹] و لوچانو پاواروتّی[۱۰] آواز خواند، که همزمان با مسابقات جام جهانی در ۱۹۹۰ در رم اجرا شد، و در ۱۹۹۴ بار دیگر در امریکا چنین برنامهای اجرا کرد. در نوامبر ۱۹۹۸ نامزد مدیریت هنری اپرای لوسآنجلس[۱۱] شد و در سال ۲۰۰۰ این مقام را بهدست آورد. در سپتامبر ۲۰۰۰ نشان مرکز جان اف کندی[۱۲] برای هنرهای نمایشی بهسبب یک عمر فعالیت و خدمت به فرهنگ امریکا در واشینگتن به او اعطا شد.

 


  1. lyric tenor
  2. zarzuela
  3. Otello
  4. Tosca
  5. Puccini
  6. Zeffirelli
  7. I Pagliacci/The Strolling Players
  8. Leoncavallo
  9. José Carreras
  10. Luciano Pavarotti
  11. Los Angeles Opera
  12. John F Kennedy