روحی، شیخ احمد (کرمان ۱۲۷۳ـ۱۳۱۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>نویسنده و آزادیخواه ایرانی. پسر دوم شیخ‌العلما ملامحمد جعفر کرمانی بود. عربی و فقه و اصول و حدیث را نزد پدر آموخت و مدتی در کرمان امام جماعت بود. در ۱۳۰۲ق با [[کرمانی، میرزا آقاخان|میرزا آقاخان کرمانی]] به اصفهان، تهران و رشت رفت و به استانبول مهاجرت کرد. در آن‌جا او و میرزا آقاخان با دختران [[صبح ازل|میرزا یحیی نوری]] معروف به صبح ازل از بزرگان بابی ازدواج کردند. آشنایی او و میرزا آقاخان با [[ | }}<p>نویسنده و آزادیخواه ایرانی. پسر دوم شیخ‌العلما ملامحمد جعفر کرمانی بود. عربی و فقه و اصول و حدیث را نزد پدر آموخت و مدتی در کرمان امام جماعت بود. در ۱۳۰۲ق با [[کرمانی، میرزا آقاخان|میرزا آقاخان کرمانی]] به اصفهان، تهران و رشت رفت و به استانبول مهاجرت کرد. در آن‌جا او و میرزا آقاخان با دختران [[صبح ازل|میرزا یحیی نوری]] معروف به صبح ازل از بزرگان بابی ازدواج کردند. آشنایی او و میرزا آقاخان با [[اسدآبادی، سیدجمال الدین (۱۲۵۴ـ۱۳۱۴ق)|سید جمال‌الدین اسدآبادی]] آنان را به فعالیت سیاسی و اجتماعی کشاند و با [[خبیرالملک، میرزا حسن خان ( ـ۱۳۱۴ق)|میرزا حسن‌خان خبیرالملک]] در ترویج افکار آزادیخواهی در آثار خود کوشیدند. با شکایت ایران مقامات عثمانی آنان را به طرابوزان تبعید کردند. پس از کشته‌شدن [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] به‌دست [[رضا کرمانی، میرزا|میرزا رضا کرمانی]]، که از مریدان سید جمال‌الدین بود، به درخواست صدر اعظم ایران هر سه را به مقامات ایرانی تحویل دادند. در تبریز با حضور محمدعلی میرزا ولیعهد سرشان را بریدند و پوست سرشان را با آرد پر کردند و به تهران فرستادند. از آثار مهم او کتاب ''هشت بهشت'' است.</p> | ||
<br><!--22147900--> | <br><!--22147900--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۳
روحی، شیخ احمد (کرمان ۱۲۷۳ـ۱۳۱۴ق)
| شیخ احمد روحی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان ۱۲۷۳ق |
| درگذشت | ۱۳۱۴ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| آثار | هشت بهشت |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | شیخ العلما ملامحمد جعفر کرمانی (پدر) |
نویسنده و آزادیخواه ایرانی. پسر دوم شیخ‌العلما ملامحمد جعفر کرمانی بود. عربی و فقه و اصول و حدیث را نزد پدر آموخت و مدتی در کرمان امام جماعت بود. در ۱۳۰۲ق با میرزا آقاخان کرمانی به اصفهان، تهران و رشت رفت و به استانبول مهاجرت کرد. در آن‌جا او و میرزا آقاخان با دختران میرزا یحیی نوری معروف به صبح ازل از بزرگان بابی ازدواج کردند. آشنایی او و میرزا آقاخان با سید جمال‌الدین اسدآبادی آنان را به فعالیت سیاسی و اجتماعی کشاند و با میرزا حسن‌خان خبیرالملک در ترویج افکار آزادیخواهی در آثار خود کوشیدند. با شکایت ایران مقامات عثمانی آنان را به طرابوزان تبعید کردند. پس از کشته‌شدن ناصرالدین‌شاه به‌دست میرزا رضا کرمانی، که از مریدان سید جمال‌الدین بود، به درخواست صدر اعظم ایران هر سه را به مقامات ایرانی تحویل دادند. در تبریز با حضور محمدعلی میرزا ولیعهد سرشان را بریدند و پوست سرشان را با آرد پر کردند و به تهران فرستادند. از آثار مهم او کتاب هشت بهشت است.