نمایش مبدأ برای روشنی بردعی، دده عمر ( ـ تبریز ۸۹۲ق)


روشنی بُرْدَعی، دَدِه عُمَر (  ـ تبریز ۸۹۲ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =دده عمر روشنی بردعی
|نام =
|نام دیگر=روشنی آیدینی، روشنی رومی
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=
|تاریخ مرگ=تبریز ۸۹۲ق
|دوره زندگی=
|ملیت=آذربایجانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =شاعر
|شغل و تخصص های دیگر=عارف
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =سلسله نامه مشایخ عظام به فارسی؛ تحفه سلیمیه به فارسی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>(یا: روشنی آیدینی؛ روشنی رومی) شاعر و عارف آذربایجانی. از مریدان یحیی شروانی (۸۱۳‌ـ‌۸۶۷‌ق) بود. در روزگار فرمانروایی شاهان آق‌قویونلو به تبریز رفت. اوزون حسن به او ارادت داشت. یعقوب آق‌قویونلو وی را در خانقاه دخترش جای داد و تا پایان زندگی در آن‌جا بود. بنیادگذار طریقت روشنیۀ خلوتیه بود. گلشنی بردعی (۸۳۰‌ـ‌۹۴۰‌ق) از شاگردان او بود. از آثارش: ''سلسله‌نامۀ مشایخ عظام'' به فارسی؛ ''تحفۀ سلیمیه'' به فارسی.</p>
<br><!--22173800-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]