ساز بادی
ساز بادی (wind instrument)
سازی که با جریان هوا (نفس نوازنده) به صدا درآید؛ فشار هوا، ستونی از موج طولی در داخل یک تقویت‌کنندۀ لوله‌ای مخصوص هوا ایجاد می‌کند، که گاهی یک یا چند زبانه را فعال می‌سازد. زیر و بم نت تولید‌شده به طول موج این هوا بستگی دارد. انواع اصلی سازهای بادی عبارت‌اند از صدا (آواز انسان)؛ سوت‌ها، شامل ریکوردر[۱] و فلوت[۲]؛ سازهای زبانه‌ای[۳]، شامل بیشتر بادی‌های چوبی؛ سازهای برنجی، مانند انواع هورن؛ و سازهای زبانۀ‌آزاد[۴]، مانند سازدهنی. قدیمی‌ترین سازهای بادی بازمانده از دوران نئولیتیک[۵]، در ۱۹۹۹ در منطقۀ هِنان[۶] چین به‌دست آمده‌اند. قدمت این شش فلوت استخوانی به ۷۰۰۰ تا ۵۷۰۰پ‌م می‌رسد.