ساسانی، سکه های
ساسانی، سکّه‌های
این سکه‌ها بر روی سه نوع فلز طلا (دینار)، نقره (درهم) و برنز (درهم) ضرب شده‌اند. بر روی سکه‌های ساسانی تصویر شاه، نام، و عنوان‌های او دیده می‌شود. از زمان قباد اول به بعد فقط نام شاه و بعدها واژه‌هایی نظیر «ابزون» (افزون)، «خورّه» (فرّه) و اَبْد (در زبان پهلوی afd معادل شگفت) بر سکه اضافه شد. در پشت سکه‌های نخستین شاهان ساسانی کلمۀ «آدُر» (آتش) و نام شاه ضرب می‌کردند که بعدها خلاصه‌تر شد. خط پهلوی سکه‌ها تا زمان خسرو انوشیروان منفصل/ کتیبه‌ای و از آن پس شبیه به خط متصل است. یکی از ویژگی‌های مهم ضرب سکه در دورۀ ساسانیان این بود که در پشت مسکوکات، در سمت راست، علامت شهری نقش می‌شد که آن سکه در آن‌جا ضرب شده بود. تاکنون حدود ۲۰۰ حرف اختصاری ضرابخانه از این دوره شناخته شده است. برای نمونه علامت اختصاری «Byš» برای شهر «بیشابور» در فارس به‌کار می‌رفت.