ستی النسا بیگم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِتّی‌النِّسا بَیْگُم ( ـ۱۰۵۶ق)

(یا: رابعۀ دوم؛ سِتّی‌خانم) بانوی دانشمند و سخنور ایرانی. خواهر طالب‌ آملی،‌ ملک‌الشعرای دربار جهانگیر گورکانی، و همسر حکیم‌ نصیرای‌ کاشی‌ بود که پس‌ از مرگ‌ برادرش‌ در هند چون خود هم فرزندی نداشت، سرپرستی‌ دختران‌ برادر را برعهده‌ گرفت‌. سِتّی‌النَّساء به‌سبب‌ کاردانی‌ و آشنایی‌ با زبان و رسوم‌ خانه‌داری‌، و فن‌ طب‌ و روش‌ معالجات‌، مورد حمایت ممتاز مَحَل، همسر شاه‌‌جهان، قرار گرفت‌ و ممتاز محل او را به‌ عنوان‌ معلم‌ دخترش،‌ جهان‌آرا بیگم‌، برگزید. شاه‌جهان نیز او را مسئول‌ ادارۀ‌ حرمسرا کرد که‌ تا پایان‌ عمر این‌ وظیفه‌ را انجام‌ داد. سِتّی‌النَّساء پس از درگذشت‌ در تاج‌محل‌ دفن‌ شد.