سرخانه

سَرْخانِه

از اصطلاحات موسیقی قدیم ایران. نام بیتی که در آخر خانه‌ها (بیوت) برخی تصانیف تکرار می‌شده است. همچنین به‌معنای آواز بلند است هم‌چنان‌که میان‌خانه آواز متوسط است. نیز یکی از قسمت‌های تصانیف قدیم که از آن به‌منزلۀ جملۀ ترجیع یا به اصطلاح امروزی تِم بازگشت می‌توان یاد کرد.