سلجوقیان کرمان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَلجوقیان کرمان (حک: ۴۳۳ـ۵۸۳ق)

(یا: آل قاورد) سلسلۀ حکمرانان سلجوقی‌تبار کرمان. این سلسله بر کرمان و سیستان و بلوچستان و مدتی نیز بر فارس و عمان حکومت کرد. پس از آن‌که طُغْرل سلجوقی بر بغداد دست یافت، متصرفات آنان میان سران طایفه تقسیم شد و حکومت طبس و نواحی کرمان، به قاوُرد (قاورت)، پسر بزرگ چَغْری بیگ واگذار شد. در زمان حکومت محمد دوم، ملک دینار غُز به کرمان تاخت و آن‌جا را تصرف کرد و حکومت آل قاوُرد را پس از ۱۵۰ سال برانداخت. از این خاندان دوازده تن به‌سلطنت رسیدند که اولین آن‌ها عمادُالدّین قَرا اَرْسَلان قاوُرد و آخرین آن‌ها محمد دوم (۵۷۹ـ۵۸۳ق) بود.