سلری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِلِری

(یا: سلّی‌یری) از زبان‌هایی که در روستاهای اندریه و آسور در دهستان شهرآباد فیروزکوه رایج است و به ویژه زبان مسگران مازندران است. گروهی از ساکنان جورده (جواهرده) رامسر نیز که رویگر بوده‌اند به همین زبان تکلم می‌کنند. سِلِری تحت تأثیر رامسری و گروه‌های زبانی اطراف خود، از جمله فیروزکوهی، نیز هست. از ویژگی‌های آن ساختن اسم به کمک افزودن صفت به آغاز اسم است. تبدیلات آوایی: تبدیل /o/ به /u/ در gul «گُل»، یا /d/ به /z/. همچنین /g/ به /v/ ،/z/ به /j/. ترتیب صفت و موصوف همانند فارسی است، در مورد مضاف و مضاف‌الیه، مضاف مؤخر است. برخی از واژگان سِلِری: tur «دیوانه»، moku «مادر»، komoku «مادربزرگ»، tali «پشه»، gorun «اسب» و vahak «سگ».