سلطان ابواسحاق
سلطان ابواسحاق ( ـ رجب ۷۹۵ق)
از شاهزادگان آل مُظفَّر، فرزند سلطان اویس و نوۀ شاه شجاع. در پادشاهی عمش، سلطان زین‌العابدین، حکومت سیرجان را داشت. در اوایل ذیحجۀ ۷۸۹ق، که امیرتیمور گورکان به نزدیکی شیراز رسید و شاهزادگان مظفری را به اردوی خود فراخواند، سلطان ابواسحاق نیز به حضور امیر شتافت، امیرتیمور حکومت سلطان ابواسحاق را به او باز داد و او را به سیرجان بازگردانید. پس از دو ماه که امیرتیمور از شیراز به قصد سمرقند عازم شد شاه یحیی، نوۀ امیر مبارزالدین محمد، را به حکومت شیراز گماشت و او که حکومت بر شیراز را به‌منزلۀ سیادت بر دیگر شاهزادگان مظفری می‌دانست، درگیر کشاکش با آنان، به‌ویژه برادر خود شاه منصور، شد. در کشاکش بین شاهزادگان مظفری، سلطان ابواسحاق از شاه یحیی پشتیبانی می‌کرد. در ۷ جمادی‌الاولی ۷۹۲ق، که میان شاه یحیی و سلطان ابواسحاق با سلطان احمد، و برادرش سلطان بایزید، جنگ درگرفت، شاه یحیی شکست خورد و منهزم شد و سلطان ابواسحاق نیز به دژ سیرجان پناه جست، اما سرانجام تسلیم و زندانی گردید. پس از چندی سلطان احمد از گناه سلطان ابواسحاق درگذشت و او را به حکومت سیرجان بازگرداند. سرانجام به فرمان امیرتیمور سلطان ابواسحاق نیز با شماری دیگر از شاهزادگان مظفری در ماهیار، نزدیکی قمشه، قتل‌عام شدند.