نمایش مبدأ برای سلطان الحکما، ابوالقاسم (۱۲۴۵ ـ کرج ۱۳۲۲ ق)


سلطانُ‌‌الحکما، ابوالقاسم (۱۲۴۵‌ـ کرج ۱۳۲۲‌ق)<br>
<p>(نام اصلی: ابوالقاسم نایینی) پزشک و مدرس ایرانی. پس از تحصیل در اصفهان و یزد به تهران رفت و در مدرسۀ صدر تدریس کرد. در ‌۱۲۸۰ق، با سِمَت حکیم‌باشی‌گری در وزارت امور خارجه به‌کار پرداخت و در ۱۲۹۴‌ق، مدرس طبِ ایرانی در مدرسۀ دارالفنون شد. ناصرالدین‌شاه قاجار به او علاقه داشت و در ۱۳۰۲‌ق به او لقب سلطان‌الحکما داد. از آثارش: ''ناصر الملوک'' به فارسی در پزشکی که در تهران چاپ شده است؛ ''تحفۀ ناصری'' به عربی؛ ''رسالۀ یوسفیه؛ رسالۀ حمائیه''.</p>
<br><!--25194700-->
[[رده:پزشکی]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]