سگوندی

سَگْوَندی

از گویش‌های لُری رایج میان ایل سگوند در ازنا، بَردِکَر، بَردِاسب، گریت، آبستان و کیهو (کیهان) و دشت عباس ایلام. این گویش با گویش خرم‌آبادی تفاوت اندکی دارد. صامت‌ها همانند صامت فارسی است. در سگوندی گرایش به تبدیل u و o به i وجود دارد، مانند pil «پُل»، pil «پول»، zi «زود»، pik «پوک». گاهی صامت پایانی می‌افتد، مانند pus «پوست»، zemi «زمین». صامت x در آغاز تبدیل به h می‌شود، مثل hoftiyen «خُفتن»، harden «خوردن». ضمایر اشاره i «این» و u «آن» است.