شارل آنژویی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شارل آنژویی (۱۲۲۶ـ۱۲۸۵م)(Charles of Anjou)

شارل آنژويي

پادشاه ناپل و سیسیل (هر دو بخش سیسیل) (حک: ۱۲۶۵‌ـ‌۱۲۸۵‌م)، کنتِ آنژو[۱]، و هفتمین پسر لوئی هشتم، شاه فرانسه. پاپ اوربان چهارم[۲] تاج شاهی ناپل و سیسیل را بر سرش نهاد. رقیبان خود، مانفرد و کنرادینِ اسوابیایی[۳]، از خاندان هوهنشتاوفن[۴]، را شکست داد و به یکی از قدرتمندترین پادشاهان اروپا تبدیل شد. قصد داشت با حمله به شبه‌جزیرۀ بالکان، امپراتوری لاتینی[۵] قسطنطنیه[۶] را احیا کند، اما شورش رعایای سیسیلی او برضد حاکمیت فرانسه، موسوم به «نماز شامگاهان سیسیل[۷]»، در ۱۲۸۲ او را از این کار بازداشت.

 


  1. Anjou
  2. Pope Urban IV
  3. Manfred and Conradin of Swabia
  4. Hohenstaufen
  5. Latin empire
  6. Constantinople
  7. Sicilian Vespers