شرق افریقا، مبارزه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شرق اِفریقا، مبارزه (East Africa Campaign)

مبارزۀ مشترک انگلیس ـ افریقای جنوبی (۱۹۱۴ـ۱۹۱۸) برای تصرف مستعمرۀ آلمان در شرق افریقا (تانگانیکا[۱]ی بعدی و تانزانیای کنونی) در جنگ جهانی دوم. این مبارزه تا زمان فرماندهی ژنرال یان اسموتس[۲]در ۱۹۱۶ به کندی پیش رفت و از آن به بعد نیروهای آلمان تا شکست نهایی در نوامبر ۱۹۱۸ مستمراً به عقب رانده شدند. این نبرد هنگامی آغاز شد که یک کشتی جنگی انگلیس در اوت ۱۹۱۴ دارالسلام را بمباران کرد، ضمن آن‌که در خشکی نیز انگلیس حملات جنگی متعددی در سطح گردان را از مرز اوگاندا و رودزیا علیه تانگانیکا آغاز کرد. این حملات نتایج ناچیزی به‌دنبال داشت و غالباً محدود به درگیری‌هایی کوچک و برخوردهای مرزی باقی‌ماند تا این‌که ژنرال اسموتس در فوریۀ ۱۹۱۶ همراه با حدود ۳۰هزار نفر از نیروهای افریقای جنوبی برای تقویت انگلیسیان و فرماندهی عملیات وارد مومباسا[۳] شد. اسموتس با دو لشکر حمله کرد که یکی از آن‌ها برای فریب و سردرگمی نیروهای دفاعی آلمان به‌کار رفت و تا آوریل نیروهای آلمان را به‌عقب راند و مقر فرماندهی خود را در مُشی[۴] مستقر کرد. نیروهای آلمان، به فرماندهی ژنرال لتوو فوربک، به‌خوبی جنگیدند؛ اما شمار آن‌ها در برابر نیروهای دشمن قلیل بود. خط راه‌آهن اصلی در ژوئیۀ ۱۹۱۶ در قسمت‌های متعددی بریده شد و بدین‌ترتیب نیروهای آلمان از یکدیگر جدا افتادند و ژنرال اسموتس توانست هر‌کدام را جداگانه شکست دهد. با این‌همه، نامساعدبودن زمین پیشرفت نیروهای نظامی را کند می‌کرد و در ۱۴ نوامبر ۱۹۱۸ بود که بالاخره مقاومت آلمانی‌ها درهم شکسته شد و ژنرال پل لتووفوربک[۵] تسلیم شد.

 


  1. Tanganyika
  2. Jan Smuts
  3. Mombasa
  4. Moshi
  5. Paul Lettow-Vorbeck