شعیب
شُعَیب (در قرآن)
(به عبری: یترون) در قرآن، پیامبر برگزیدۀ قوم مَدیَن، پس از لوط. نام این پیامبر و اشاره به رسالت او یازده‌بار در قرآن آمده است. (ازجمله در هود، ۸۴؛ اعراف، ۵۹ـ ۸۴؛ شعراء، ۱۷۶ـ ۱۷۷). نسب شعیب از پدر به مدین بن ابراهیم و از مادر به لوط می‌رسد. پیامبر اصحاب ایکه بود. برخی مفسران او را با پدرزن موسی، (که در تورات یترون نامیده شده) و در سورۀ قصص، آیۀ ۲۱ به بعد به داستان او اشاره شده است، یکی می‌دانند. به‌موجب آیات ۸۴ تا ۹۵ سورۀ هود، شعیب مردم خود را به یکتاپرستی و درست داشتن پیمانه و ترازو دعوت می‌کرد، ولی آنان نپذیرفتند و عذاب خداوند بر ایشان فرود آمد و همه را نابود کرد.