شفای روحانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شفای روحانی (spiritual healing)

شفابخشی بیماران از طریق دعا، توجه و توسل و یا توسط افراد خاص و استثنایی. در مذاهب سراسر جهان، از مذهب شمنی تا مسیحیت نوین، نیروهای شفابخش را در افراد استثنایی و یا مشاهد متبرکه و معابد و مکان‌ها (مانند معبد دِلفی، در یونان باستان و معبد معاصر در لورد فرانسه و مکان‌های فراوان دیگر در ممالک شرقی) یا اشیاء (آثار مذهبی) جست‌‌وجو می‌کنند. شواهد برای واقعی‌بودن شفابخشی روحانی فراوان و چشمگیر است. از آن‌جایی که درمانگران یا افراد ذینفع فقط می‌توانند برای نتایج حاصل، توضیحات ماوراءطبیعی عرضه کنند، علم پزشکی در ناباوری باقی‌مانده و حداکثر می‌پذیرد که در موارد استثنایی، ایمان و اراده می‌تواند موجب تسکین یا درمان توضیح‌ناپذیر بیماری‌ها شود.