شمامه و دمامه
شَمامه و دَمامه
نوعی طلسم، صفحه‌ای پولادین با کنده‌کاری تمثال مردی بر یک وجه آن و تمثال زنی بر وجه دیگر آن. به باور عوام، هرگاه کسی آن را، در ساعتی سعد، به آب بزند و سر و روی خود را با آن آب بشوید، همه‌کس را عاشقِ شیدای خود کند و از بلا درامان ماند. همچنین اگر بخواهند کسی را مطیع خود کنند، طلسم را در پارچه‌ای کتان بپیچند و زیر سنگی بزرگ نهند؛ یا برای آن‌که کسی را عاشق خود کنند، باید موم عروس، که بر سرِ خوانچه است، بردارند و با شکر و گل لادن و مصطکی، که نوعی صمغ است، و ۴۱ فلفل سیاهِ کوبیده، به‌هم آمیزند، از آن ترکیب، گلوله‌ای سازند و بر طلسم بچسبانند و نیت کنند و گلوله را در آتش نهند. در باور است که چون حرارت در موم اثر کند، مطلوب نیز بر طالب، به‌همان سان، نرم شود.