شمس الدوله دیلمی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شمس‌الدّولۀ دیلمی ( ـ۴۱۲ق)
از امیران آلِ بویه (حک: ۳۸۷ـ۴۱۲ق) در همدان. فرزند فخرالدّوله بود و پس از مرگ پدر، مادرش، سیده خاتون، او را بر همدان و کرمانشاه حاکم کرد. در ۴۰۵ق، با مرگ بَدْر بن حَسَنْوَیه، شمس‌الدوله متصرفات وی را جزو قلمرو خود کرد و آن‌گاه به ری تاخت و مدت یک سال بر آن‌جا تسلط یافت و سپس به همدان بازگشت و برای سرکوب شورش همدان از بنی‌کاکُویه کمک خواست. شهرت شمس‌الدوله، بیشتر به سبب وزیر دانشمندش ابن ‌سینا است.