شورای قیمومت سازمان ملل متحد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شورای قیمومت سازمان ملل متّحد

از ارکان شش‌گانۀ سازمان ملل متحد، مرکب از پنج کشور عضو دائمی شورای امنیت که ادارۀ مناطق تحت قیمومت برعهدۀ آن‌هاست و نیز سایر کشورهایی که برای مدت سه سال از سوی مجمع عمومی انتخاب می‌شوند. هر کشور عضو شورای قیمومت یک رأی دارد و تصمیم‌گیری با اکثریت آرای کشورهای عضو شورا اتخاذ می‌شود. شورای قیمومت، عهده‌دار اجرا و استقرار نظام قیمومت بین‌المللی است که در فصل دوازده منشور ملل متحد پیش‌بینی‌ شده است و وظیفۀ نظارت و ادارۀ سرزمین‌های تحت قیمومت سازمان ملل متحد را برعهده دارد. هدف اصلی از نظام قیمومت بین‌المللی کمک به پیشرفت ساکنان سرزمین‌های تحت قیمومت و توسعۀ آن‌ها در جهت خودمختاری و استقلال بود. امروزه، وضع این سرزمین‌ها، یا به‌عنوان کشورهای مستقل یا با پیوستن به کشورهای همجوار، تثبیت‌شده است و به استقلال رسیده‌اند. آخرین سرزمین تحت نظام قیمومت سازمان ملل متحد، سرزمین جزایر پالائو در اقیانوس آرام بود که توسط امریکا اداره می‌شد و در نوامبر ۱۹۹۴ شورای امنیت به قیمومت آن پایان داد. با استقلال سرزمین مذکور، شورای قیمومت حسب مورد تشکیل جلسه می‌دهد.